گزارش یک همراهی 

  ناصر مرقاتی 

گزارش یک همراهی 

علاوه بر ارزانی، عدم بیکاری و رفاه اجتماعی از جمله برکات دیگری که ثانیه به ثانیه در حال افزونی است؛ امنیت و آسایش اجتماعی است که سی سال تمام ارزانی این ملت بلاکش دوران قاجار و پهلوی شده است، خصوصا قشر روشنفکر جامعه و علی الخصوص قشر روشنفکر عرب، کرد، بلوچ یا ترک، این گل های سرسبد اجتماع، بیش از ساییر اقشار از این تنعمات نازل شده از آسمان متنعم می شوند. می گویید نه؟ امتحانش مجانیست چند نفر-کتاب خوان نه،  کتاب به دست- در مجلسی جمع شوید آنگاه برکات نازل خواهد شد. اگر مطلب مبهم است اجازه دهید مثال زنده ای بزنم:

شامگاه 20 شهریور ماه یعنی همین چند روز پیش زنگ خانه ای در یکی از محلات تهران به صدا در می آید، صاحبخانه، به گمان اینکه  ممکن است از مدعوین افطار کسی باقی مانده باشد، در را باز می کند، آنگاه چند نفر احترام بدست که سالها احترامات فائقه را به سوی انواع این گلهای سر سبد شلیک کرده اند وارد خانه می شوند و با کمال ادب که از آموزش های بسیار ابتدایی این حافظان رفاه و آسایش و امنیت است اجازه می خواهند که مگس ها و پشه هایی را که با وز و وز خود مزاحم کتاب خوانی و یا بحث روشنفکرانه آنان است  دستگیر و یا امحا نمایند. پس از کنکاش و تحقیق و کند و کاو بسیار در کشو و دفتر و دستک و کامپیوتر و اطاق بچه ها و کمد ها معلوم می شود که با وجود هوای بسیار آلوده و سر و صدای منطقه، امکان ایجاد رفاه و آسایش و امنیت فکری و اجتماعی برای آن قشر روشنفکر که علی الخصوص دارند برای زبان، ادبیات و فرهنگ بخش اعظمی از مردم این آب و خاک جانفشانی می کنند، وجود ندارد، لذا فرزندوارانه از آن مو سفیدان عاجزانه می خواهند که در صورت تمایل برای تامین امنیت و آسایش فکری و رفع مزاحمت سر و صدا و دفع وزو و وز  و گرما تا ییلاق ائوین، بند پرورش و شکوفایی اندیشه های ملی و یافته های ادبی و خلاقیت شعری آنان را همراهی کنند، همین چند ماه پیش یکی از اندیشمندان و نویسندگان مشهور عرب زبان کشورمان را نیز به همین نحو همراهی کرده بودند. البته این روش عقلایی تر از روش پیشین آنان است زیرا تا هفت- هشت سال پیش آنان بجای پیشنهاد همراهی به چنین ییلاقاتی اقدام به تیر اندازی به سوی مگس ها و پشه ها و اتوموبیل های عابر که مزاحم این چنین اندیشمندانی بودند، می کردند و در نتیجه صدای این تیراندازی ها اندکی نگران کننده می نمود. در هر حال اکنون به سلامتی، این مو سفیدان قلم به دست و این جوانان شعر آفرین، که ده ها کتاب شعر و داستان و فرهنگ و ادب تحویل اجتماع داده اند، برای ادامه تحقیقات و خلاقیت های خود فارغ از مگس و پشه و دود و مزاحم بر سر سفره افطاری که در منطقه قدسی ائوین گسترده شده است، نشسته اند.