.

.

 

  

 

 

    می آید 

 تقی تبریزلی

 

می‌آید

به هیأت پرنده‌ای

         از اعماق خواب

                      و رها

بال گشوده بر آسمان خیال

         *

باز می‌رسد

         به هیأت غزالی

         از نقش تخیل و گریزپا

رسیده سبک‌پای به دشت تبسم

         *

می‌گذرد باز

به هیأت دختری

         از پشت پنجره

 به‌شتاب

و می‌رود تا دشت را

         از تبسم

         و

         آسمان را

                   از خیال

                            پرکند.

15 / 12 / 71 تقی تبریزلی